Zalig pasen

Ik kocht een ei, de melkboer zei
't Komt zo onder de kip vandaan
Ik ben nog te laat van huis gegaan
Om het mee te kunnen nemen
Hier heeft U een jong leven
Voor zestien cent of meer
En namens de ouders: Smakelijk eten, meneer
Het lag nog warm, te leven in mijn hand
Ik mikte reeds zorgvuldig op de harde hete rand
Van de pan en ik kon de geur al ruiken
Van dit al te vroeg geremde kuiken

Toen het ei zei, toen het ei zei
Denk 'ns dat het een jongetje is
Dat je je gaat staan bakken
Denk 'ns dat het je broertje is
Dat zacht sist in de pan
Denk 'ns dat 'ie verkrampt uit angst
De rand probeert te pakken
En dat 'ie dan terug in de boter glijdt
Wat dan, wat dan... ?

Ik rolde het zorgvuldig in een deken
En heb toen zelf twee weken liggen wachten op iets moois
Slechts verwarmd door een hoop
Slechts verwarmd door een hoop
Lakens tot het ei begon te kraken

En 't kuiken zei, 't kuiken zei
Haha, 't was geen jongetje
Dat je had willen bakken
Haha, 't was je broertje niet
Dat in de pan was gegaan
En ik had me weer voor de zoveelste keer
Door een kuiken laten verlakken
Maar de volgende dag at ik rijst met hele jonge kip of haan

Joop Visser toe die nog Jaap Fischer was

verdronken vlinder

ach lief

ach lief, als we dan

toch aan het praten zijn

zullen we het dan hebben over

glas en zand

of hoe licht breekt

in een oogopslag

ach lief, als we het

dan toch van weemoed moeten hebben

zullen we dan eens zoet en zacht

neurien over morgen

of sluierbewolking

of wind dan toch

die zingt in gras

ach lief, als we dan

toch aan daden zijn overgeleverd

zullen we dan

vergeten te schreeuwen

en de zin,

de zin

verzetten in nutteloos gezang

Buigen

Buigend als stro

blootgesteld aan zon, wind;

volkomen uitwisselbaar.

 Dat zijn wij.

Desert places

Desert places 

Snow falling and night falling fast, oh, fast,

in a field I looked into going past,

and the ground almost covered smooth in snow,

But a few weeds and stubble showing last.

The woods around it have it – it is theirs.

All animals are smothered in their lairs.

I am too absent -spirited to count;

The loneliness includes me unawares.

And lonely as it is that loneliness

will be more lonely ere it will be less –

a blanker whiteness of benighted snow

with no expression, nothing to express.

They cannot scare me with their empty spaces

between stars – on stars where no human race is.

I have it in me so much nearer home

to scare myself with my own desert places.

Robert Frost